|
Dat woord horen we niet vaak meer. Het is verdrongen
door de nieuwe modewoorden: normen en waarden, die
opeenvolgende regeringen Balkenende in ere willen herstellen. Indien er
geen kloof was tussen burger en politiek, zouden we daarom al lang weer
een modelland zijn.
Jammer, maar het politiek palaver weerspiegelt de
gang van zaken niet. De waarden en normen ridders zijn huichelaars van
de bovenste plank. Dat ontgaat de burgers niet. Die passen zich aan.
Waarom zouden wij niet knoeien, als de regering ons daarin voorgaat?
Liegen en prutsen is de norm, die hogerhand ons voorhoudt. Een inwoner
hoeft heus geen kleine lettertjes in de overheidsvoornemens te
bestuderen om er achter te komen. Het wordt hem luid en duidelijk
verkondigd, of beter, ingepeperd.
Ik doe een greep:
Bij een brand in een gevangenis op Schiphol
sterven elf gedetineerden. Normridder Donner stelt het volk gerust.
Er is niets misgegaan, want alle regels zijn gevolgd!1
Bos, eens de grootste criticus van Balkenende, is
druk bezig de dingen, waartegen hij vroeger protesteerde, met elan
uit te voeren. Waarom zou de politiek toch ongeloofwaardig gevonden
worden?2
De overheid laat op elk pakje sigaretten en tabak
zulke, voor ieder herkenbare leugens drukken als 'Roken is
dodelijk', of 'Roken brengt u en anderen rondom u ernstig schade
toe'3.
Respect voor minderheden geldt niet voor rokers.
Ca. 30% van de volwassen bevolking moet als paria's door het leven3.
730 000 mensen moeten opnieuw hun
belastingaangifte doen. Ze krijgen een excuusbrief van de
belastingdienst: 'Sorry, foutje'.4
In Afghanistan – typisch een land, waar wij veel
te zoeken hebben – is ons leger aan het opbouwen. Samen met onze
bondgenoten vermoorden we daartoe meer burgers dan onze
tegenstanders, die schurken, de Talibaan.5
De verzelfstandigde scholen leren de kinderen
niet goed rekenen en schrijven, maar wel 'communiceren'. Zij kunnen
dus goed uitleggen, waarom zij die andere vaardigheden niet nodig
hebben. De regering overlegt met het management – dat goedkope
onbevoegde leerkrachten inhuurt en zijn eigen salaris verhoogt –
over maatregelen ter verbetering.6
Als een school de regels schendt, wordt die
beboet in plaats van dat de verantwoordelijken worden ontslagen.
Het gevolg is, dat de school bezuinigt op het onderwijs.7
Met opium, cocaïne, hash en nog wat mag de
bevolking zich niet vermaken – ook al doet een meerderheid dat wel –
en met veel belastinggeld vult men de gevangenissen met lui, die in
de behoefte trachten te voorzien. Voorlopig blijven alcohol en tabak
nog buiten schot. God, de gids van de premier, mag weten waarom.
Justitie en de rechterlijke macht kennen het
onderscheid niet tussen meningen van pseudo experts en
metingen door echte experts. Er zitten in Nederland
meer onschuldige mensen gevangen dan er ooit slachtoffer van
terroristische aanslagen zijn geweest.8
De medici zijn niet langer verantwoordelijk voor
de gang van zaken in de gezondheidszorg. Zij waren te veel in
verleiding zichzelf te verrijken. Nu bestieren managers en
verzekeringsmaatschappijen – bekende onbaatzuchtige filantropen –
deze tak van bedrijvigheid. Het aantal administratieve zorgwerkers
groeit als kool net als de wachtlijsten en de mededelingen 'daarvoor
moet u niet bij ons zijn'.
De lijst is uiteraard niet uitputtend. Het voorbeeld
van de rijksoverheid wordt naarstig gevolgd door stedelijke
autoriteiten; kijk maar naar onze hoofdstad:
daar beschermt het PvdA duo Cohen en Asscher de
Amsterdamse prostituees, uiteraard zonder met hen te overleggen op
welke manier dat het best zou kunnen. Ze ontnemen hen hun
werkplekken. Achter elk ooit gastvrij raam moet een mode-atelier
komen. Misschien om van Amsterdam de best geklede stad te maken?9
Datzelfde gemeentebestuur heeft net het
parkeertarief op € 6,50 per uur gebracht. Tolheffing was het
instrument bij uitnemendheid in de Middeleeuwen om de economie te
doen stagneren.
In het bedrijfsleven tenslotte
is het graaien van bonussen en persoonlijke
verrijking door de top intussen tot institutie verheven. Er wordt
levendig gehandeld in ondernemingen, waarbij de maakindustrie en de
zeggenschap daarover uit het land verdwijnen. De enigen die er echt
van profiteren zijn degenen, die de overnames ensceneren. De
regering, Bos voorop, acht industriepolitiek niet nodig.10
Een dergelijke vloedgolf van wanbeleid stimuleert de
burgerij regels en voorschriften, gemeenschapszin, sociale
verantwoordelijkheid en nog veel meer mooie normen en
waarden aan zijn laars te lappen. Een knoeiende leiding schept wanorde,
disloyaliteit, ongeloof, non-coöperatie, belastingontduiking, fraude,
klaplopen en nog een hele trits meer van reeds ontdekte en nog
onontdekte euvels, die de samenleving ontwrichten. Als dat geen
verloedering is, weet ik het niet. Laten we zeggen het is:
VERLOEDEREN ONDER BEKWAME LEIDING
Sommige van de genummerde oenigheden spreken voor
zichzelf. Andere verdienen toelichting. Om de webstek overzichtelijk te
houden, geef ik die in aparte hoofdstukken. Een klik op de
desbetreffende URL in de noten hieronder brengt u ter plekke. Enkele verwijsonderdelen zijn nog niet gereed. Ik wilde echter
de publikatie van dit stuk niet ophouden. Geduld dus a.u.b. Ze komen er aan!
Nieuwegein, 2008 03 02.
Voetnoten
-
Over Minister Donner spuide ik eerder al mijn gal: Donner, beperkingen van een goed jurist.
-
Bos was PvdA woordvoerder in de Tweede Kamer, toen de partij nog in de oppositie zat. Hij bestreed met bravoure een reeks
kabinetsmaatregelen. In het volgende kabinet, weer o.l.v. J.P. Balkenende, aanvaardde die partij regeringsverantwoordelijkheid. De
formatie-onderhandelingen leidden ertoe dat de PvdA een serie eerder bestreden maatregelen moest slikken. Die gang van
zaken is normaal in een land waarin coalitie regeringen de regel zijn. Echter door het uitgesproken en persoonlijke karakter van zijn
eerdere kritiek, die in de verkiezingscampagne opnieuw extra accent kreeg, maakte zijn eigen deelname aan de nieuwe regering
en zijn verdediging van wat hij eerder zelf hevig bestreden had, dat mensen zich afvroegen, wie je in de politiek nog kunt
vertrouwen? Hij had het ministerschap aan zich voorbij moeten laten gaan om zijn geloofwaardigheid te behouden. Er waren genoeg
partijgenoten met schone handen, die nauwelijks minder capabel konden zijn.
-
Over 'roken' en meer in het algemeen 'hormese', de reactie van individuen op inname of blootstelling aan stoffen,
verwijs ik naar: Roken.
-
In het nieuws in februari 2008.
-
Over onze deelname aan de Afghaanse oorlog verwijs ik naar: ### (Komt nog.)
-
Over het onderwijs is zoveel geschreven, dat ik daarover zwijg. Ik onderschrijf hetgeen de Vereniging BON er over ter tafel brengt.
BON
Zie ook het rapport Dijsselbloem' van een parlementair onderzoek, uitgebracht aan de Tweede Kamer, februari 2008:
Rapport Commissie Dijsselbloem.
-
Dit is de praktijk nu de overheid niet meer zelf verantwoordelijk is voor het schoolbestuur. Zij kan alleen nog gebruik maken
van het bekostigingsinstrument en zij kan boetes opleggen. Het is dan aan het schoolbestuur om te handelen, is de redenering.
-
Zie mijn bijdrage over het proces tegen de onschuldig veroordeelde verpleegster Lucia de Berk:
Onrecht, Lucia de Berk moet vrij.
En ook: Rechtsonzekerheid, waarin
ik fouten in de rechtsgang aangeef en argumenteer waarom juristen gevaarlijker zijn dan terroristen.
-
Over de behandeling van de prostitutiebranche verwijs ik naar: ### (Komt nog.)
-
Samen met een aantal collega's bracht ik een advies uit aan het Kon. Instituut voor Ingenieurs, KIvI NIRIA over de 'Zeggenschap in
Bedrijven', waarin wij op maatregelen aandringen tegen de schadelijke vormen van bedrijfsovernames:
Zeggenschap in bedrijven
|
|