TERRORISTEN KWEKEN

Hoewel het terrorisme euvel als middel om kiezers te trekken niet werkt - alle partijen zijn tegen - is het politieke zelfmoord om te vertellen dat het gevaar wel meevalt. Dus laten regeringen zo nu en dan merken dat ze het serieus nemen en stellen een nieuwe daad.
Je kunt het ook anders zien. Niemand slaagt in zijn klim naar de top als hij niet intens in het euvel gelooft. Onze bovenbazen zijn dus allemaal terroristen vangers. Het valt niet mee om telkens wat nieuws te verzinnen. We hadden al de 'war on terror' - Amerikanen zijn dol op 'wars' - en nu blijkt dat we allemaal afgeluisterd worden om ons tegen terrorisme te beschermen. Alle bewoners in een land bij voorbaat opsluiten in afzonderlijke cellen zou het terrorisme gevaar nog meer verminderen. Maar daarop zijn ze gelukkig nog niet gekomen.
In 'De toekomst achter ons' heb ik al eens uitgerekend hoe gering het terreur gevaar eigenlijk is. Het plaatje toont dat terroristen ook niet altijd lelijkerds zijn. In Nederland kost terrorisme een kwart mensenleven per jaar. In het verkeer verongelukken er bijna 800. Van 'gewone' moord en doodslag ken ik de recente cijfers niet, maar dat zullen er wel omstreeks duizend zijn. Daar ligt niemand wakker van.

Terroristen kweken doe je meestal zelf. Wanneer je bommen gooit op een land moet je niet verbaasd zijn wanneer de kinderen van de doden een hekel aan je krijgen. En sommigen komen dan vanzelf op moordgedachten. Zo bekeken zijn Afghanistan, Libië en Irak dus vruchtbare kweekplaatsen. Maar onze Israëlische vrienden kunnen het ook heel goed.
Jaren geleden bezocht ik Oost Jeruzalem dat toen nog bij Jordanië hoorde. Het was een oerdrukke, gezellige stad. De kerken van verschillende signatuur waren er ongeveer op elkaar gestapeld en voor het Christenvolk was de plek de allermooiste toeristische trekpleister. Voeg daarbij de Islamieten die naar de Al Aqsa moskee togen, waar Mohammed zelfs na zijn dood nog gebeden heeft en de Joden die de Tempelberg beklommen om zelf te zien dat het ding er niet meer stond en je begrijpt dat je verdronk in de heiligheid. Zoals overal ter wereld bloeide rond de heilige plaatsen de middenstand. Het waren Jordaniërs, die tegenwoordig ten onrechte Arabieren heten. In feite waren het natuurlijk gewoon Palestijnen, de oorspronkelijke bewoners van de streek. De winkels werden druk bezocht door de toeristen en de zaken floreerden.
Enkele jaren terug was ik er opnieuw. Joodse gidsen, immigranten of hun kinderen, joegen ons in moordend tempo van de ene naar de andere heilige plaats. Treuzelen om in een van de vele toeristenwinkels iets te kopen was er niet bij. 'Alles wat je hier kunt kopen kan je ook in de benedenstad vinden en nog goedkoper ook', vertelden ze. Bovendien was een langer verblijf daar niet raadzaam. 'Het was er niet veilig.' Mijn vrouw en ik gingen 's avonds lekker 'Arabisch' eten in de oude stad. We troffen een prima restaurant, waar we als vorsten - wij waren de enige gasten - werden onthaald. We spraken lang met de eigenaar. Die vertelde hoe de middenstand door de regels en het gedrag van de bezetter kapot ging. Er was vrijwel geen klandizie en de ene na de andere zaak ging op de fles. De verleiding om bij vertrek huis en winkel maar aan overwinnaars te verkopen was groot. Zij zijn de enigen die wind mee hebben. Sommigen hielden vol maar het ging steeds moeilijker. Er werd zelfs honger geleden door kinderen.

Ik vind het niet moeilijk om te bedenken dat er onder die kinderen zijn die uit de verhalen van hun ouders destilleren wat de oorzaak is van de neergang. En armoede en haat zijn de beste voedingsbodem voor extremisme. Indien je daarnaast nog een muur bouwt op andermans land en de eigenaren afsnijdt van hun velden en boomgaarden, dan moet je niet raar opkijken als ook uit die hoek verbeten nazaten voortkomen.

De veronderstelling van de terrorisme bestrijders in verre hoofdsteden is dat malafide regeringen terreurscholen stichten en financieren. Dat komt misschien doordat hun eigen scholen en universiteiten voortdurend om geld aankloppen. Maar ik denk dat hier gewoon het zo vaak geprezen vrije marktmechanisme aan het werk is. Waar vraag is, groeit vanzelf het aanbod. En veel is er voor zo'n schooltje niet nodig, zoals u hier ziet.

Nieuwegein,
2013 09 19.