Beste familie, vrienden en collega's,
Wij wensen jullie vrolijke feestdagen en gelukkig Nieuwjaar! Wij vieren die onvrij en tikkel verveerd om wat onze beschermers nog voor ons gaan doen. Net als jullie. Er is voldoende tabak e.d. en drank. De pensioenkorting gaat pas volgend jaar in en we verkeren beiden in goed gezelschap, zoals je hierboven ziet. Alissa bouwde onze dennenboom op en versierde die. Ze offerde daarvoor haar wekelijkse Russische les van haar oma op. Kortom de liefde is nog niet in quarantaine; beperkt alleen in de uitingen.

Luba en Kees.
Nieuwegein, 25 December 2020.

Hans Labohm gaf zijn kijk op de gang van zaken in een interview van Jan van Friesland.

Mijn reactie in deze donkere dagen:

Knap van interviewer Van Friesland om een gesprek zo te leiden dat de voornaamste kwesties aan de orde komen en de ondervraagde gelegenheid heeft die begrijpelijk uiteen te zetten. Het is een echt goed 'einde jaars' verhaal geworden. Pluim op de hoed van Hans.

De geofysica gaat onverstoorbaar zijn gang. Die trekt zich niets aan van opvattingen van mensen en hun regeringen. Wij hebben daar wèl mee te maken. Net als met die geofysica, waaraan we niets kunnen veranderen. Met die opvattingen zou dat moeten kunnen. Maar daar gaat het fout. En zij brengen de catastrofe. Helaas heeft Hans gelijk, de catastrofale opvattingen zijn dominant en aan de winnende hand. Een referendum in een geïndoctrineerde bevolking zou ze alleen maar verharden.
In mijn donkere-dagen-van-het-jaar kijk op de zaak kunnen wij het tij niet met argumenten keren. Eerst moet de fysica zijn werk doen. Het energiegebrek en de armoede zal eerst voelbaar moeten zijn. Dan pas komt een ideologische draai aan de orde en vallen de schellen van de ogen.
Indien dat tot een verstandige revisie van het beleid voert, kunnen we nog spreken van 'door schade en schande wijs' en een gelukkig einde. Jammer dat een historische terugblik de kans op zo'n 'happy end' onwaarschijnlijk maakt. Ik denk dat de kans groter is, dat de verdeeldheid mensen tegen elkaar opzet en de eerste fase van de revolutie een bloedbad zal zijn, groter dan de mensheid ooit gekend heeft.

Een eindejaars boodschap sluit gewoonlijk met een optimistische noot. Deze niet. Zie het maar als een residu. Een klein flintertje overblijfsel van een christelijke cultuur. Daarin eindigt de voornaamste boodschap ook in een Apocalyps. Die zijn we nu als een soort kleinschalige laboratorium proef aan het inzetten. Zo leren we proefondervindelijk alvast wat over het einde der tijden.
Wie die les liever overslaat, leze Ans Hekkenberg: R.I.P Heelal, over het einde van het universum. (New Scientist, Pocket Science).

Kees