EEN ORWELLIAANSE WET

Terrorisme en angst

Wie is er bang voor moord? De kans daarop bestaat. Ongeveer 400 mensen worden per jaar in ons land vermoord. We verweren ons daartegen. We vervolgen de daders en, niet onbelangrijk, we voeden onze kinderen op. Daarmee hebben we vrede. Een moordberichtje is een klein stukje in een krant. Een enkele krijgt TV-aandacht, maar alleen als het lekker sappig is. En daarmee leven we al eeuwen in betrekkelijke rust onbevreesd verder. De aanpak is effectief, althans effectiever dan in haast alle andere landen, waar hardere politie en strengere straffen correleren met meer moorden dan hier.
Wie is er bang voor een verkeersongeluk? Jaarlijks sterven er bij ons ongeveer 500 mensen in het verkeer. Dat heeft bij mijn weten niet geleid tot de roep om meer verkeerspolitie. De media aandacht er voor is vrijwel nihil.
Nee, dan het terrorisme! Dat is nieuws. Het vult dagenlang de kranten en de ‘talk shows’. Haast iedereen heeft er de mond van vol, maar wat zijn de feiten? Het aantal terrorisme slachtoffers in ons land is jaarlijks ongeveer één kwart (1/4) mens. Waarom is haast iedereen bang? Zo bang dat het lijkt of een meerderheid bereid is er vrijwel zijn totale vrijheid voor op te geven. Het is onbegrijpelijk, want volstrekt irrationeel. Het komt uitsluitend door domme sentimenten. Zulke sentimenten resulterend in groepsgedrag zijn gevaarlijk voor het soortelijk voortbestaan. Ze zijn in de evolutie ontstaan, of beter behouden, vanuit bescherming van het individu. Maar ze bleken vaak catastrofaal voor groepen die er in worden meegesleurd. Denk maar aan oorlog met bombardementen op steden of aan tienduizenden soldaten die in een veldslag het leven laten.

Terrorisme is klein kwaad. Hart- en vaatziekten, kanker, autorijden, bergklimmen, ja zelfs een ochtendwandelingetje zijn veel gevaarlijker. Het opgeklopte sentiment er omheen maakt het volksgevaar nummer één, terwijl het voor individuen het noemen niet waard is.
Terroristische daden bedreigen noch onze soort, noch onze cultuur, noch onze staatsinrichting. Als middel om de bevolking voor een dwaas ideaal te winnen zijn ze contraproductief. Het enige substantiële gevaar zijn de verkeerde maatregelen die wij vervolgens nemen, zoals de Sleepwet.


Gevaarlijke overheid

Gevaren zijn er in soorten en maten. Natuurlijke zijn de ergste. Dood gaan we allemaal. Ook mensen zijn gevaarlijk. Zij doden en verminken elkaar. Verreweg het grootste menselijke gevaar zijn de overheden. De slachtpartijen die zij aanrichten, tellen onnoemelijk veel meer slachtoffers dan waarop individuele moordenaars en gangsters kunnen bogen. Hele volken zijn door hen uitgeroeid.
Volkeren beschermen zichzelf door wetten, waaraan ook overheden zich moeten houden. De wet beschermt ons meer of minder goed tegen bestuurlijke willekeur en machtsmisbruik. In landen als de onze beschermen die onder andere geloofs- en gedachtenvrijheid. Wij mogen zelfs niet alleen onvriendelijke gedachten jegens de overheid koesteren, we mogen er zelfs met elkaar over praten, schrijven en telefoneren. De overheid mag onze brieven niet openen en die gesprekken niet afluisteren tenzij er bij de betrokkenen sprake is van gegronde verdenking van daden in strijd met de wet.

Dat is een groot goed. Een belangrijk instrument voor de bevolking om de overheid te controleren en in toom te houden. De Sleepwet stelt die beveiliging grotendeels buitenwerking. Voortaan mag er naar goeddunken worden afgetapt en meegeluisterd, ook als er geen verdenking is. De ingebouwde privacy beperkingen beschermen niet. Het is naïef te denken dat enkele ambtenaren zullen gaan zitten turven, wie met wie belt, of alarm slaan als er een e-mail naar Syrië is verstuurd. Elektronische filters met zoektermen zullen het dataverkeer scannen. Daardoor valt hoogst onwaarschijnlijk ooit een enkele domme terrorist door de mand samen met talloze onschuldige burgers. Lui die woorden als ‘terreur’, ‘bom’, ‘dood’ of ‘opium’ in hun communicatie gebruikten, waar ze het hadden over: huilbaby terreur, een seks-bom, zich doodschrikken, of opium voor het volk. Kortom met deze wet kan elke Nederlander binnenkort verdacht zijn. Wie eenmaal in het opsporingsarchief komt is er niet zo maar weer uit.
Uiteraard zullen de filters intelligenter zijn dan in het voorbeeld, maar de zoek treffers zullen snel in de vele duizenden lopen. Denk maar aan de opbrengst van een paar zoekwoorden op Google.

Een dreiging waarover ik nog niet in de kranten heb gelezen is de filteropdracht. Waar begint in de volgende trits de verdenking?
1. Minister X doet het niet goed;
2. Minister X maakt grote fouten;
3. Minister X niet te handhaven;
4. Minister X moet weg;
5. Minister X overtreedt de wet;
6. Minister X moet gestraft;
7. Minister X moet vermoord;
8. Dood X!
Ik denk dat met bazen als Hitler, Stalin, Polpot, Trump of Nixon, het net zich al bij 1 om de gevaarlijke tegenstander sluit. Bij betere bazen ligt de grens hoger. Maar tegen bazen-gevaar zijn wij niet ingeënt. Ik denk dat de wereld een ongezond aantal regimes telt, waarvoor een Sleepwet een godsgift is om tegenstanders op te sporen en onschadelijk te maken.
Het gevaar van slechte regimes is veel groter dan dat van terroristen. Het gaat om onze vrijheid. Die beschermt die wet niet, hij neemt hem ons af.
Het nieuwe wapen tegen terrorisme en grote criminaliteit is ook uitstekend geschikt om het volk in toom te houden. Het is een leiband die ons voegt naar de wensen van de overheid.