ANGST
Het verdienmodel van angstopwekking.
Angst verspreiden is een patent middel van machthebbers om hun macht te versterken of consolideren. Het is bijna altijd gebruikt om volken oorlog bereid te maken.
In de naoorlogse tijd begon het met de vrees voor radio-activiteit. Daarmee is een enorm welvaarts- en welzijnspotentieel effectief geblokkeerd. Maar het echte gebruik van angst voor volksmanipulatie in vredestijd begon denkelijk met de angst voor terrorisme. Die was aanleiding tot aantasting van burgerlijke vrijheden. Er volgden andere gevaren die gretig werden uitvergroot.
Het nieuwe op dit moment is de versnelde en vergrote verspreiding van angsten, doordat de media industrie het als verdienmodel heeft ontdekt. Tegelijk ontdekten wetenschappelijke instellingen het als manier om fondsen voor goed bedoeld onderzoek te verwerven.
Terwijl haast het hele volk zich als het even kan bij elke vakantie naar oorden spoedt, waar het 10 graden warmer is dan hier, vraagt het uit angst voor enkele graden opwarming om klimaatmaatregelen kost wat kost. Niet naar de prijs.
En nu Corona...
Het is verleidelijk te denken aan een misdadige opzet, lui die beter weten en angst gebruiken voor consolidatie van de eigen machtspositie. Ik geloof daar niet in. Het is best mogelijk dat hier en daar een sinistere figuur op die manier bezig is. Maar de overgrote meerderheid van de angstverspreiders en loos-alarmisten, gelooft zelf vast en zeker in de gevaren en de werkzaamheid van ogenschijnlijk levensreddende maatregelen. Ook als die geen snars uitmaken. De begrippen meer en minder zijn zinloos zonder betrouwbare getallen.
Ik heb vaak gesproken met invloedrijke mensen, die beslist niet dom zijn en waarvan ik op allerlei manieren weet dat ze echt integer en betrouwbaar zijn. Toch zijn ze dan vaak fervente voorstanders van bepaalde vrijheid berovende maatregelen, zoals telefoontaps, verklikken, inbreken in databestanden door bestuurders enz.
Een geloof dat wijd verspreid is, infecteert ook nette, verstandige, mensen. Dat maakt het gevecht er tegen zo moeilijk. Honderden jaren lang heeft homo sapiens heksen vervolgd en verbrand. Terwijl niemand in die honderden jaren ooit een heks heeft zien heksen. De angst om een keer behekst te worden was voldoende om het geloof in stand te houden.
Ik denk dus, dat we de narigheid onderschatten. Sommigen zien nog na een jaar of twee licht aan het eind van de tunnel. Ik denk dat, nu angst verspreiden als verdienmodel is ontdekt, een oneindig lange rij van nieuwe pseudogevaren zullen worden aangedragen om de bevolking in een steeds strakker gareel te brengen.
Een volk dat zelf om zijn slavenkettingen zal vragen.
COVID-19 is een gevaarlijke ziekte. Iets dodelijker dan andere en minder gevaarlijk dan weer andere. De gebruikte testresultaten zijn onbetrouwbaar, de verspreiding is op geen stukken na bekend, er is geen medicijn, alleen middelen om de weerstand te verhogen of de gevolgen te verzachten. We hebben (in Nederland) onvoldoende reserve in de zorg. Nu grijpt men naar vaccins, die onvoldoende getest zijn inzake hun werking en bijwerking. Het is een proef op mensen op volstrekt onverantwoorde schaal. Er zijn zelfs geen middelen om de uitkomst van de proeven bruikbaar te monitoren. En de angstmachine is drukdoende opvolgangsten te ontdekken.
Houd vol, dat doe ik ook. Laten we blijven proberen te redden, wat nog kan. Straks wordt dat moeilijker. Dan zullen de proefangsthazen opvoedingskampen of brandstapels inrichten voor misdadigers tegen de mensheid, die de niet werkende beschermingsmaatregelen belemmeren.
Angst voor gevaar is een eigenschap die een soort beschermt.
Totdat angst de rede verdringt en maatregelen teweeg brengt, die dodelijker zijn dan het oorspronkelijke gevaar.
Het bovenstaande schreef ik aan Maurice de Hond n.a.v. zijn webartikel
"Het land waar de angst regeert.". De Belgische Dwarsliggers verspreidden het met hun webstek.
Intussen is hier het kabinet opgestapt. En de werkeloos geworden ministers kregen van de koning een tijdelijk baantje als 'interim manager'.
De ontslaggrond was niet mis. Duizende gezinnen zijn jarenlang te kort gedaan. Die hebben geprotesteerd, geprocedeerd, klopten aan bij media, politici, instanties, rechters, Raad van State en ombudsman. Ze vingen overal bot en zijn afgewimpeld. Dat de verantwoordelijken de laan uit gestuurd worden is dus nogal wiedes.
Het vervelende is deze keer, dat het om zoveel gevallen gaat. Het kan onmogelijk de schuld zijn van dat ministerclubje alleen. Er moeten talloze ambtenaren, instanties, rechters en staatsraden zijn, die indertijd zonder dat ze hun bovenbazen inlichtten, of de geldende regels raadpleegden, de slachtoffers in de kou hebben gezet.
De nieuwe ministers zullen dus bij aankomst een flinke klus hebben. Die moeten de diensten en de bemensing onderzoeken en een heel stel van die klungelaars naar huis sturen, degraderen, of beboeten. Althans dat zou gezond verstand dicteren.
In een van angst doortrokken land gaat het niet met gezond verstand. Daar benoemen de partijen, de een na de andere ontslagen minister, of hem door dik en dun steunende satraap, tot partijaanvoerder. Dat is een verzekering voor intrekking van het ontslag en diens terugkeer op het pluche na de aanstaande verkiezingen.
Je zou denken aan een eindelijk goed zichtbare maffia, die in Maart gelijk door de kiezers zal worden afgestraft. Mis, driewerf mis! Zo gaat dat niet, waar angst regeert. Het volk stemt in Maart 2021 in overweldigende meerderheid zijn redders terug op hun post. Aan hen dankt het de ontsnapping aan vreselijke gevaren als de coronadood, de verdrinkingsdood, de hittedood, de stikstofdood, de terroristendood, de aardgasdood, de ijsbeerdood en nog zo wat vreselijks. Hoe eerder de redders terug zijn, hoe beter, denkt het.
Mijn opa kreeg ruim honderd jaar geleden een boete van twee gulden vijftig, zijn hele weekloon. Hij had in een stemhokje een rijmpje opgeprikt:
hier wordt de kool gestoofd
voor het brave kiezersvolk,
dat trouw in kool gelooft.
Dat mag niet in zo'n hokje. Nu mogen we op last van werkloze ministers misschien per post stemmen. Ik ga toch eens uitzoeken of je zoiets wel op een rode brievenbus mag plakken.
Nieuwegein, 2021 01 16.