COVID-19 STERFTE
Na verschijning werkte ik de sterftegrafiek nog tot
September 2021 bij. Voortzetting nadien heeft
m.i. geen zin meer. Nu de "oversterfte" wordt
overheerst door slachtoffers van de corona- en
klimaatmaatregelen. Lees ook de onderbouwing
van mijn reserve t.a.v.
COVID-vaccinatie, & noot 5.
Samenvatting
Wekelijkse totale sterftecijfers geven enig inzicht in de gevaren van COVID-19 en de gevolgen van de maatregelen. De voordelige steunen op tamelijk onbetrouwbare gegevens en de nadelige zijn niet in kaart gebracht. Dwang is daarom onverantwoord. Advies is genoeg.
De aandacht voor de ziekte verdringt de aandacht voor de gevolgen van de maatregelen.
Inleiding
In het najaar van 2019 dook in China een onbekend virus op. Het kreeg de naam COVID-19 en veroorzaakt nare ziektesymptomen. Volgens thans aangenomen cijfers is de ziekte in ongeveer 1% van de gevallen dodelijk. Daarnaast zijn er patiënten die nog lang, nadat het gevaar geweken lijkt, zorgelijke gebreken hebben. Het virus verspreidde zich in enkele maanden over de wereld.
Een nieuw natuurlijk verschijnsel begrijpen kost tijd; zo ook met COVID. Er is nog geen medicijn en zelfs geen goede bruikbare test om de besmetting vast te stellen. Jonge mensen zijn niet erg vatbaar. De sterftekans neemt scherp toe voor mensen ouder dan 65 jaar, vooral indien zij al een zwakke gezondheid hebben.
Er zijn in allerijl beschermende vaccins geproduceerd. Het is de bedoeling de hele wereldbevolking er in een jaar mee immuun te maken. Intussen trachten autoriteiten met instemming van het merendeel van de bevolking de verspreiding van het virus tegen te gaan door mensen van elkaar te isoleren. 'Lock down' in de volksmond. In Nederland is het anti-verspreidingsbeleid sterk gemotiveerd door overbelasting van de medische zorg.
De aandacht voor de ziekte verdringt de aandacht voor de gevolgen van de maatregelen.
Iedereen vreest de ziekte en tracht zich tegen besmetting te beschermen. Advies om contacten te beperken behoeft geen dwangmaatregelen. Die leiden tot wegvallend contact op plaatsen en tijden waar dat niets of nauwelijks uitmaakt voor de verspreiding.
Omdat het virus nieuw is, ontbreken veel noodzakelijke gegevens om het verspreidingsremmen de maat te nemen. Een algemeen gebruikte methode om de besmetting vast te stellen is de PCR-test. De testresultaten zijn echter niet doorslaggevend(6). Een deel van de positief bevonden personen vertoont zelfs na weken nog geen ziekteverschijnselen. En van negatief getesten is bekend dat ze kort daarna toch ziek werden.
De geteste groepen zijn wereldwijd slecht gedefinieerd, qua 'sample' (steek)grootte, deelnemers en deelnemer eigenschappen. Ook de aan COVID toegeschreven sterfte is onzeker. Het RIVM waarschuwt, dat in de cijfers niet alle gevallen zijn meegenomen. En gezondheidsinstellingen geven toe dat van sommige patiënten de doodsoorzaak ook een andere zou kunnen zijn. Kortom aan betrouwbare data om een maatschappelijk COVID-beleid op te baseren, schort het.
Er zijn wel betrouwbare totale sterftecijfers. In Nederland worden die verzameld door ons onvolprezen CBS, die ze op de webstek 'Statline' vrij voor iedereen publiceert. Ook die cijfers leren iets over de COVID-gevolgen. Mij schijnt het toe dat die hier en daar vrij essentiële aannames, waarop beleidsmaatregelen berusten, tegenspreken. Of ze op zijn minst minder absoluut maken.
Data en gevolgtrekking.
Statline(1) publiceert voor elke week van het jaar het aantal Nederlandse doden. Die cijfers omvatten alles, ook de verkeersongelukken. De cijfers behoren tot de betrouwbaarste maatschappelijke indicatoren, die we hebben.
Uiteraard sterven in een land met een grote bevolking meer mensen dan in een land met een kleine. Om de weekcijfers te gebruiken bij een vergelijking van sterfte in verschillende jaren, pas ik een ruwe correctie toe(2). Daartoe gebruik ik de inwonertallen per 31 December van elk jaar Ni. De gebruikte Statline cijfers heb ik daarom vermenigvuldigd met N2020/Ni. De correctie is in de orde van <1% per
jaar(3).
Om de sterfte in het COVID-19 jaar, 2020, te vergelijken met "normale jaren" is het rekenkundig gemiddelde gebruikt van de aldus gecorrigeerde wekelijkse sterftecijfers in de jaren 2015 t/m 2019. Zie de figuur.
Voor geïnteresseerden in de spreiding van de ongecorrigeerde cijfers geeft het CBS een goed inzicht(1). Daaruit volgt een ruis in de orde van ongeveer 400 per week. Voor een trend over meer weken neemt de onzekerheid voor het trekken van conclusies af.
Figuur.
In eerste vijf weken van 2021 was er t.o.v. de trendmatige gegevens een 400-200 hogere wekelijkse sterfte dan in het gemiddelde van de vijf voorgaande jaren. Het verschil is wel binnen de wekelijkse ruis in 'normale jaren'.
Voor het COVID-jaar 2020 is het resultaat.
- 1 week: ondersterfte
- 32 weken normaal
- 18 weken oversterfte
De som van de oversterfte in 50 weken van 2020 is 13.388 t.o.v. het gecorrigeerde totaal in die 50 weken van het gemiddelde in de vijf voorgaande jaren is: 146.714, d.w.z. 9% oversterfte.
Bij een bevolking van 18 miljoen inwoners is de normale sterftekans van een willekeurig individu in Nederland in een jaar 0,8 %. Die was in 2020 dus 0,9%, wat dat ook mag betekenen.
De maatregelen om de verspreiding van COVID-19 tegen te gaan berusten goeddeels op de onbetrouwbare COVID-data. In de cijfers van de totale sterfte zien we iets merkwaardigs. Van week 19 tot week 39 is op het totaal geen oversterfte zichtbaar m.u.v. een week tijdens de hitte in Augustus. Dat was een periode van 20 weken, waarin de maatregelen werden verzacht (!). Het lijkt net als elke griep meer seizoen- dan maatregelafhankelijk.
Maatschappelijk zijn ze erg ingrijpend, niet alleen economisch maar, moeilijker in aansprekende getallen vatbaar, ook psychologisch. Het effect ervan op de verspreiding is dubieus door de gebrekkige data. Er is dus van elk wat wils om ze te verdedigen of te bestrijden. Persoonlijk denk ik, met een maatschappelijke sterftekans van 0,9% in een jaar onmerkbaar minder plezierig te leven dan met 0,8%. Maar dat minder plezierig geldt wel heel erg voor de COVID-maatregelen. Die mogen, wat mij betreft, onmiddellijk van afdwingbare in adviezen worden veranderd.
COVID-patiënten en hun verzorgers zullen geneigd zijn andere gevoelens te koesteren. Maar voor hen geldt: de aandacht aan de ziekte besteed doet afbreuk aan de aandacht, die overblijft voor de negatieve effecten van de maatregelen. De economische hebben overigens ook invloed op de sterfte. Die is hoger bij armoede.
Een deel van de narigheid is de overbelasting door COVID van de gezondheidszorg. Maar in de afgelopen jaren zijn om economische redenen ziekenhuizen gesloten en meer dan 1000 'intensive care' plekken verdwenen. Dat verhoogt ook de sterftekans van anderen dan COVID-patiënten. Door te bezuinigen op reserve capaciteit is een aantal mensen het slachtoffer. Het werkt door en vergroot het sterftecijfer nu al, terwijl dat van armoede pas over een tijd merkbaar is.
Vaccinatie
Vanaf de ontdekking van COVID-19 was de hoop gevestigd op een goed medicijn en een door medische ingreep veroorzaakte immunisatie. De ziekte immuniseert vrij zeker zelf. Helaas muteert het virus voortdurend. En het is eveneens vrij zeker dat de immunisatie bij varianten niet of minder goed werkt.
Nu zijn er 'vaccins' beschikbaar en het streven is die de hele bevolking toe te dienen. Ze verschillen onderling4. Het plasmide vaccin veroorzaakt zelf geen immuniteit, maar brengt een verandering aan in de cel-eigenschappen van de proefpersoon met mogelijk risico voor de erfelijke eigenschappen. Dat is een methode, waarmee uiterst voorzichtig moet worden omgegaan. Hieronder meer daarover in het commentaar van virologe Van Dinten.
Genetische manipulatie is controversieel. Ik ben geen tegenstander ervan. Maar het vergt wel zorgvuldige en zeer uitgebreide voorzorg. Daaraan ontbrak het bij dit type 'vaccin' in de weinige tijd, die er was. Maar ook voor de andere vaccins die nu op de markt zijn en komen geldt: inzicht in bijwerkingen en lange termijn gevolgen is er nog niet. Dat is bij elke vaccinatie met een nieuw middel een risico. Daarom is snelle vaccinatie van een hele bevolking in mijn ogen onverantwoord. Eerst moet na tests of voldoend vrijwillige proefpersonen goed worden bepaald wat de risico's zijn.
Een betrouwbaar medicijn, dat de ziekte zelf geneest, is er nog niet.
Met de genoemde bezwaren acht ik het onverantwoord met kracht een vaccinatie campagne op te zetten met een hele bevolking als proefkonijn. Die zal onvermijdelijk tot min of meer dwang leiden. Mensen moeten vrij zijn om te beslissen en individueel uitmaken of ze liever een verminderd COVID-risico willen lopen, of het risico van onbekende gevolgen en bijwerkingen. Dat bieden de huidige vaccins. Dat het vaccineren daarbij met publieke middelen makkelijker wordt gemaakt, acht ik gewoon zorgzaam sociaal beleid.
Maar dwang op, en uitsluiting van, ongevaccineerden is uit den boze. Dat tast onze grondrechten aan.
Nieuwegein, 20211 02 17.
Gewijzigd 2021 02 25.
Toevoeging dr.ir. L. v. Dinten. 2021 02 28.
Toevoeging noot 5 (vaccinatie). 2021 03 11.
Toevoeging noot 6 (PCR-tests). 2021 03 13.
Laatste aanvulling sterfte grafiek. 2021 09 30.
Commentaar
Dit is geen forum, waar elk zijn zegje kan doen. Maar ik ontving per kerende post enkele reacties op bovenstaand artikel, die ik graag vermelding gun.
Prof. (em.) dr. W.Keller, ex-directeur wiskundige statistiek van het CBS meldde mij: bij correctie voor het effect van jaarlijks toenemende vergrijzing en de sterftekans naar leeftijd, is het RIVM oversterfte cijfer (15 k) 50% te hoog. Nobelprijs winnaar M. Levitt komt tot dezelfde conclusie. Zie Keller's tweets:
1.
en 2.
De door mij toegepaste correctie voor de bevolkingsgroei is dus te zuinig. De oversterfte is minder dan de door mij gevonden 13.388, zie noot 2.
Prof.(em.) dr. H. v.d. Vorst, wiskunde, wijst op COVID-sterfte leeftijdsafhankelijkheid. Vrijwel uitsluitend 70+ers sterven aan de ziekte. Voor hen is de kans binnen een jaar te overlijden dus meer toegenomen dan van 0,8% tot 0,9% voor de bevolking als geheel. Voor ouderen met obesitas nog weer meer.
Hij vraagt ook aandacht voor een vergelijking van kwaliteitsrijke levensjaren door COVID enerzijds en door de vergaande sociale beperkingen nu anderzijds.
Hugo Matthijssen haalt Prof. H. Schellekens, farmaceutische biotechnologie, en Dick Bijl, hoofdredacteurvan het Geneesmiddelenbulletin aan, die de pandemiecommotie toeschrijven aan het sterk bekritiseerde besluit van de World Health Organisation om de sterftekans uit de pandemie-definitie te schrappen. Zij wijten dat aan de belangenverstrengeling van WHO en farmaceutische industrie.
Brigitte Bloem wijst op het verzet van Green Peace c.s. tegen genetische manipulatie van rijst, die hongerlijders zicht en leven kost. Zijn de gevaren van die techniek bij mensen van COVID 'vaccins' er niet? Waaruit blijkt dat?
Dr. L. van Dinten, corona virologe, toonde zich met het artikel ingenomen, maar merkte op dat ik verschillende vaccins niet over een kam mocht scheren. Het zijn de plasmide vaccins, die als RNA-boodschapper misschien invloed zouden kunnen hebben op de erfelijke eigenschappen van proefpersonen. Ik heb de tekst in de betreffende paragraaf aangepast. Zij schrijft:
"Het gebruikte vector vaccin van AstraZeneca en ook dat van Janssen&Janssen werkt anders en is gebaseerd op een humaan adenovirus als drager voor de genetische code van het Spike eiwit. Het Pfizer en Moderna vaccin betreft mRNA moleculen die coderen voor het Spike eiwit in vetbolletjes. Genetische modificatie van humaan DNA is bij beide gevallen niet aan de orde. Adenovirus DNA integreert niet in het humane genoom. Het vector vaccin is hoogstwaarschijnlijk veel effectiever in het opwekken van een immunrespons. De eerste resultaten in Ierland laten dat ook zien. De onzekerheid over de risico's begrijp ik vanuit het beeld dat het nieuwe technologie is. Dat is echter onjuist. Vaccinatie wordt al heel lang toegepast. Deze vaccinatie is niet veel anders en is eerder veiliger dan onveiliger. Dit omdat deze vaccins gebaseerd zijn op de natuurlijke processen die altijd plaatsvinden in cellen. De productie, opslag en toediening zijn te vergelijken met andere vaccinaties waarvan al over een langere periode informatie verzameld is. Het is daarmee geen nieuwe technologie maar het toepassen van opgedane kennis over biomoleculaire, cellulaire en virale processen van de afgelopen 30 jaar.
Dit heeft overigens niets te maken met mijn mening over de door de overheid getroffen maatregelen die wat mij betreft ook vanuit een virologisch en immunologisch perspectief onverantwoord zijn op de lange termijn.
De angst regeert en de maatregelen ontnemen mensen ruimte en vrijheidsgraden om in hun eigen omgeving zelf verantwoordelijkheid te nemen en te dragen voor veiligheid en gezondheid.
Door de huidige maatregelen neemt bovendien de fysieke kwetsbaarheid alleen maar toe. Wat mij betreft zou z.s.m. de groep van 60 plussers gevaccineerd moeten worden. Dat ontlast de bezetting in de ziekenhuizen (wat steeds als grondslag voor de maatregelen wordt gegeven), waarmee de argumentatie en positie van de 'witte jassen' ook aangetast wordt."
Dit commentaar verkleint weliswaar het vaccinatierisico, maar neemt het ontbreken van voldoende tests niet weg. Ik blijf erbij dat een experiment met de hele bevolking als proefpersoon onverantwoord is. Dwang, ook indirecte, d.m.v. vaccinatiepaspoort e.a. is aantasting van een fundamenteel recht, waartegen verzet gepast is.
Noten